Piękno i estetyka twarzy od zawsze stanowią główne zagadnieniem w obszarze ortodoncji i chirurgii szczękowo-twarzowej wraz z parametrami odpowiedzialnymi za prawidłowe funkcjonowanie. W ostatnim czasie wielką popularnością cieszy się estetyka twarzy, która jest najbardziej zauważalnym elementem. Wzrost podaży na atrakcyjność tego elementu skłoniła ortodontów i chirurgów szczękowo-twarzowych do zmiany metody analizy twarzy, co prowadzi do lepszych rezultatów leczenia. Zacieśniło to także współpracę ortodonty z chirurgiem ortognatycznym i przeniosło ją na zupełnie inny poziom.
Przez wiele lat tradycyjne metody – dwuwymiarowości (2D, wymiar boczny i przedni), modele gipsowe i tradycyjne zdjęcia służyły za podstawę diagnostyki i planowania leczenia. Obecnie mamy zaplecze technologiczne pozwalające na rekonstrukcję ludzkiej twarzy w trzech wymiarach (3D, warstwa, po warstwie, włączając w to kości, zęby i skórę), co umożliwia stworzenie wolumetrycznego modelu pacjenta. Wiadomo jednak, że przejście z opcji 2D na 3D nie jest łatwe, ale konieczne.
Głównym tematem kursu będą podstawy planowania estetyki twarzy, dokumentacja medyczna dla precyzyjnego odtworzenia obrazu 3D, stworzenie pacjenta wirtualnego, planowanie prezentacji przypadków z różnymi zagadnieniami szkieletowymi, a w szczególności z wykorzystaniem koncepcji FAB (Face, Airway, Bite), która pomoże lekarzom na elastyczne przejście z 2D do 3D. Proces ten przyniesie również zmianę planowania leczenia orto-chirurgicznego. Dodatkowo, zaprezentowane zostaną przypadki z różnymi zagadnieniami szkieletowymi dla lepszego zrozumienia wyżej wymienionych koncepcji.